OBRAZ MATKI BOŻEJ POCIESZENIA
Obraz Matki Bożej Leżajskiej (Pocieszenia) to dzieło ks. Erazma. Wizerunek powstał przed 1590 r. Znany dziś z imienia twórca dzieła pochodził z Leżajska. Przez pewien czas był wójtem, następnie wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych zwanych popularnie Bożogrobcami, gdzie został kapłanem. Z analizy stylistycznej obrazu wynika, że twórca wiedzę malarską zdobywał w środowisku krakowskim. Był autorem wielu obrazów religijnych, a w tym także obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem, znajdującego się obecnie w kościele farnym w Leżajsku.
Łaskami słynący Wizerunek reprezentuje późnogotyckie malarstwo małopolskie. Powtarza w sposób uproszczony typ Hodigitrii obrazu „Matki Bożej Śnieżnej” w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Pod względem stylistycznym reprezentuje on malarstwo krakowskie przełomu XV i XVI w. Był pierwotnie umieszczony w drewnianym, wzniesionym na miejscu objawień kościele, skąd w XVII w. zabrano go do istniejącej dziś, specjalnie wybudowanej dla obrazu Kaplicy. Dwukrotnie przemalowywano go w XVII w. W 1959 r. poddawano konserwacji. Swoją szczególną pozycję wśród znanych wizerunków Matki Bożej w Polsce zawdzięcza temu, że od początku cieszył się wielkim kultem wśród wiernych. Jako słynący łaskami, został oficjalnie ogłoszony przez władze kościelne za cudowny. Bieg wydarzeń spowodował, że w 1752 r., staraniem hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego i władz zakonnych, obraz został wyróżniony koronami papieża Benedykta XIV.
OBRAZ MATKI BOŻEJ POCIESZENIA
Obraz Matki Bożej Leżajskiej (Pocieszenia) to dzieło ks. Erazma. Wizerunek powstał przed 1590 r. Znany dziś z imienia twórca dzieła pochodził z Leżajska. Przez pewien czas był wójtem, następnie wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych zwanych popularnie Bożogrobcami, gdzie został kapłanem. Z analizy stylistycznej obrazu wynika, że twórca wiedzę malarską zdobywał w środowisku krakowskim. Był autorem wielu obrazów religijnych, a w tym także obrazu Matki Bożej z Dzieciątkiem, znajdującego się obecnie w kościele farnym w Leżajsku.
Łaskami słynący Wizerunek reprezentuje późnogotyckie malarstwo małopolskie. Powtarza w sposób uproszczony typ Hodigitrii obrazu „Matki Bożej Śnieżnej” w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Pod względem stylistycznym reprezentuje on malarstwo krakowskie przełomu XV i XVI w. Był pierwotnie umieszczony w drewnianym, wzniesionym na miejscu objawień kościele, skąd w XVII w. zabrano go do istniejącej dziś, specjalnie wybudowanej dla obrazu Kaplicy. Dwukrotnie przemalowywano go w XVII w. W 1959 r. poddawano konserwacji. Swoją szczególną pozycję wśród znanych wizerunków Matki Bożej w Polsce zawdzięcza temu, że od początku cieszył się wielkim kultem wśród wiernych. Jako słynący łaskami, został oficjalnie ogłoszony przez władze kościelne za cudowny. Bieg wydarzeń spowodował, że w 1752 r., staraniem hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego i władz zakonnych, obraz został wyróżniony koronami papieża Benedykta XIV.
Gorliwymi czcicielami obrazu Matki Bożej Leżajskiej byli m.in.: fundator kościoła i klasztoru Łukasz Opaliński oraz król Władysław IV, który w dowód wdzięczności za zwycięstwo odniesione w 1642 r. pod Chocimiem, złożył tu swoje votum. Darem monarchy była bogato ozdobiona, hebanowa rama obrazu, zniszczona przez kozaków i wojska Jerzego Rakoczego w 1657 r. Hetman wielki koronny Stefan Czarniecki zawierzył przed tym wizerunkiem siebie i wojsko w okresie walk ze Szwedami w 1655 r. Dowodami licznych łask i cudów, jakich tutaj doświadczono, były nagromadzone we wnętrzu kaplicy wota. Wiele z nich zaginęło w czasie wojen i zawieruch dziejowych minionych wieków. W 1757 r. skradzione zostały złote korony. W październiku 1981 r. nieznani sprawcy dokonali włamania do świątyni oraz profanacji łaskami słynącego wizerunku. Skradli wówczas koronę z głowy Dzieciątka Jezus. Po tym wydarzeniu mieszkańcy Leżajska i okolic wzięli bardzo licznie udział w procesji ekspiacyjnej ulicami miasta z obrazem Matki Bożej od bazyliki do kościoła farnego.
Jednocześnie rozpoczęto przygotowania do ekspiacyjnej rekoronacji. Ze składek wiernych ufundowano nowe korony, które poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II podczas pobytu w Częstochowie 19 czerwca 1983 r. Modlitewne przygotowania do rekoronacji trwały przez pięć niedziel pielgrzymkowych, gromadząc rzesze wiernych, w tym licznie młodzież. Uroczystości rekoronacji, która odbyła się w dzień Zesłania Ducha Świętego 10 czerwca 1984 r. przewodniczył Prymas Polski kard. Józef Glemp. W uroczystościach rekoronacyjnych wzięli udział biskupi przemyscy, liczne duchowieństwo i Wierni.
W 1981 roku Stolica Apostolska ustanowiła dzień 7 maja świętem Matki Bożej Leżajskiej Pani Pocieszenia.
Obraz okrywa sukienka i bogato zdobione ramy z 1752 r. fundacji Marii z Sanguszków Potockiej. Jego zasłonę stanowi obraz przedstawiający Wizję Tomasza Michałka, pędzla Stanisława Stroińskiego z połowy XVIII w. i metalowa kurtyna dekorowana emblematem Maryjnym, herbem papieskim Jana Pawła II oraz godłem Polski, wykonana w 1983 r. z inicjatywy przełożonego klasztoru o. Bonawentury Misztala.
W 2002 r. przypadły obchody jubileuszu 250-lecia koronacji cudownego obrazu.
Gorliwymi czcicielami obrazu Matki Bożej Leżajskiej byli m.in.: fundator kościoła i klasztoru Łukasz Opaliński oraz król Władysław IV, który w dowód wdzięczności za zwycięstwo odniesione w 1642 r. pod Chocimiem, złożył tu swoje votum. Darem monarchy była bogato ozdobiona, hebanowa rama obrazu, zniszczona przez kozaków i wojska Jerzego Rakoczego w 1657 r. Hetman wielki koronny Stefan Czarniecki zawierzył przed tym wizerunkiem siebie i wojsko w okresie walk ze Szwedami w 1655 r. Dowodami licznych łask i cudów, jakich tutaj doświadczono, były nagromadzone we wnętrzu kaplicy wota. Wiele z nich zaginęło w czasie wojen i zawieruch dziejowych minionych wieków. W 1757 r. skradzione zostały złote korony. W październiku 1981 r. nieznani sprawcy dokonali włamania do świątyni oraz profanacji łaskami słynącego wizerunku. Skradli wówczas koronę z głowy Dzieciątka Jezus. Po tym wydarzeniu mieszkańcy Leżajska i okolic wzięli bardzo licznie udział w procesji ekspiacyjnej ulicami miasta z obrazem Matki Bożej od bazyliki do kościoła farnego.
Jednocześnie rozpoczęto przygotowania do ekspiacyjnej rekoronacji. Ze składek wiernych ufundowano nowe korony, które poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II podczas pobytu w Częstochowie 19 czerwca 1983 r. Modlitewne przygotowania do rekoronacji trwały przez pięć niedziel pielgrzymkowych, gromadząc rzesze wiernych, w tym licznie młodzież. Uroczystości rekoronacji, która odbyła się w dzień Zesłania Ducha Świętego 10 czerwca 1984 r. przewodniczył Prymas Polski kard. Józef Glemp. W uroczystościach rekoronacyjnych wzięli udział biskupi przemyscy, liczne duchowieństwo i Wierni.
W 1981 roku Stolica Apostolska ustanowiła dzień 7 maja świętem Matki Bożej Leżajskiej Pani Pocieszenia.
Obraz okrywa sukienka i bogato zdobione ramy z 1752 r. fundacji Marii z Sanguszków Potockiej. Jego zasłonę stanowi obraz przedstawiający Wizję Tomasza Michałka, pędzla Stanisława Stroińskiego z połowy XVIII w. i metalowa kurtyna dekorowana emblematem Maryjnym, herbem papieskim Jana Pawła II oraz godłem Polski, wykonana w 1983 r. z inicjatywy przełożonego klasztoru o. Bonawentury Misztala.
W 2002 r. przypadły obchody jubileuszu 250-lecia koronacji cudownego obrazu.